Χαρακτηριστικά της σύνθετης θεραπείας στη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του ισχίου

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου είναι μια σύνθετη παθολογία που μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία.

Για να επιβραδύνετε την ανάπτυξή του και να αντιμετωπίσετε επικίνδυνα συμπτώματα, πρέπει να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό. Ο ειδικός κάνει τη σωστή διάγνωση και επιλέγει την κατάλληλη θεραπεία.

Κλινική εικόνα και ταξινόμηση της παθολογίας

Η παθολογία έχει προοδευτικό χαρακτήρα και συνοδεύεται από καταστροφή των οστών και του χόνδρου της άρθρωσης του ισχίου. Στην ιατρική, αυτή η ασθένεια ονομάζεται συχνά coxarthrosis. Κατατάσσεται στο ICD-10 με τον κωδικό M16.

Τις περισσότερες φορές, η παθολογία εμφανίζεται σε άτομα άνω των 40 ετών και οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε αυτήν.

Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, η ασθένεια σχετίζεται με τη φυσική γήρανση του οργανισμού. Στους νέους, τραυματικές κακώσεις, παχυσαρκία και αυξημένη σωματική δραστηριότητα μπορεί να είναι η αιτία ανάπτυξης της νόσου.

Στο αρχικό στάδιο της νόσου, υπάρχουν περιοδικοί πόνοι στην περιοχή της άρθρωσης. Χωρίς επαρκή θεραπεία, η ασθένεια εξελίσσεται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία.

Αιτίες και προκλητικοί παράγοντες

Η παθολογία έχει σταδιακή εξέλιξη και σχετίζεται με διάφορους παράγοντες. Οι ακόλουθοι παράγοντες οδηγούν στην εμφάνιση της νόσου:

1. Ορμονική ανισορροπία - μπορεί να είναι σχετιζόμενη με την ηλικία ή παθολογική.
2. Παραβίαση της ροής του αίματος - εμφανίζεται ως αποτέλεσμα τραυματισμών, αυξημένης σωματικής άσκησης, αγγειακών παθολογιών.
3. Φλεγμονή - μπορεί να παρατηρηθεί στην αρθρίτιδα.
4. Υπερβολικό βάρος - τα αυξημένα φορτία στην άρθρωση του ισχίου οδηγούν σε συμπίεση και καταστροφή της.
5. Γενετική προδιάθεση - Οι διαταραχές στη δομή της κεφαλής του μηριαίου συχνά οδηγούν σε αρθροπάθεια.
6. Αυξημένη σωματική δραστηριότητα - σπάνια προκαλεί αρθρώσεις, αλλά μπορεί να επιταχύνει την εμφάνιση της νόσου με άλλους δυσμενείς παράγοντες.
7. Τραυματικές κακώσεις - αυτές περιλαμβάνουν διαστρέμματα, κατάγματα, εξαρθρήματα.

Στάδια και τύποι αρθρώσεων

Υπάρχουν διάφορα στάδια στην ανάπτυξη της παθολογίας:

1. Η πρώτη φάση - σε αυτή τη φάση, εμφανίζονται περιοδικά δυσάρεστες αισθήσεις. Ο προκλητικός παράγοντας είναι η παρατεταμένη σωματική δραστηριότητα. Μετά από μια σύντομη ανάπαυση, τα συμπτώματα υποχωρούν.
2. Το δεύτερο στάδιο - ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου αυξάνεται, επηρεάζοντας τη βουβωνική χώρα και τον μηρό. Τα παράπονα συμβαίνουν και σε κατάσταση ηρεμίας. Μετά από πολύωρη κίνηση εμφανίζεται χωλότητα. Σε αυτό το στάδιο, η λειτουργία της άρθρωσης υποφέρει, η κινητική της δραστηριότητα μειώνεται. Οι συσπάσεις αναπτύσσονται σταδιακά, η δύναμη και η μυϊκή μάζα μειώνονται.
3. Το τρίτο στάδιο - το σύνδρομο πόνου είναι μόνιμο και εμφανίζεται ακόμη και τη νύχτα. Το περπάτημα χωρίς μπαστούνι είναι πολύ δύσκολο. Οι κινήσεις είναι διαταραγμένες και σοβαρά περιορισμένες, υπάρχει υποτροφία των μυών των γλουτών, των μηρών και των κάτω ποδιών. Όταν κινείται, ένα άτομο πρέπει να βασίζεται στα δάχτυλα των ποδιών του και να ακουμπάει στην κατεστραμμένη πλευρά.
4. Το τέταρτο στάδιο - σε αυτό το στάδιο η άρθρωση του ισχίου χάνει εντελώς την κινητική δραστηριότητα.

Συμπτώματα και εκδηλώσεις

Με την ανάπτυξη αυτής της αρθροπάθειας, εμφανίζονται οι ακόλουθες εκδηλώσεις:

1. Έντονος πόνος στην προσβεβλημένη άρθρωση και στα γόνατα. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν παράπονα στη βουβωνική χώρα. Ο πόνος είναι συνεχής. Με την έξαρση της νόσου, επηρεάζει τα πόδια.
2. Παραβίαση της κινητικής δραστηριότητας. Το σύνδρομο βασανιστικού πόνου επηρεάζει την ικανότητα κίνησης ενός ατόμου. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να χρησιμοποιήσει μπαστούνι ή πατερίτσες.
3. Βραχύνωση του προσβεβλημένου άκρου.
4. χωλότητα.
5. Ένα τσούξιμο στην άρθρωση που εμφανίζεται με κάθε κίνηση.
6. ακαμψία των κινήσεων.
7. Ατροφία μυϊκού ιστού στην περιοχή του μηρού - ανιχνεύεται με ακτινογραφίες.

Μέθοδοι για τη διάγνωση της άρθρωσης του ισχίου

Κατά τη διάγνωση, ο γιατρός λαμβάνει υπόψη τις κλινικές εκδηλώσεις της παθολογίας, το ιστορικό, τα αποτελέσματα μιας εξωτερικής εξέτασης του ασθενούς και τις μελέτες οργάνων.

Για να κάνετε μια ακριβή διάγνωση, πραγματοποιήστε τις ακόλουθες μελέτες:

1. Ανάλυση παραπόνων ασθενών και εξωτερική εξέταση της κατεστραμμένης περιοχής.
2. Ακτινογραφία - με τη βοήθειά της είναι δυνατό να προσδιοριστεί το μέγεθος του χώρου της άρθρωσης, η ανάπτυξη των οστών κ. λπ.
3. διαδικασία υπερήχων.
4. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ.
5. Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού.

Εάν είναι απαραίτητο, η εσωτερική επιφάνεια της άρθρωσης εξετάζεται με αρθροσκοπικά όργανα. Η διαφορική διάγνωση αποκλείει τη γονάρθρωση, την οσφυοϊερή ή τη θωρακική οστεοχόνδρωση. Ο πόνος στην οστεοαρθρίτιδα μπορεί να συγκαλυφθεί ως κλινικές εκδηλώσεις του ριζικού συνδρόμου που προκαλείται από τσίμπημα ή φλεγμονή του νεύρου. Είναι συνήθως δυνατό να αποκλειστεί η νευρογενής παθολογία χρησιμοποιώντας μια ποικιλία δοκιμών. Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου διαφέρει απαραίτητα από την τροχαντηρική θυλακίτιδα της άρθρωσης του ισχίου, την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, την αντιδραστική αρθρίτιδα. Για τον αποκλεισμό αυτοάνοσων παθολογιών, πραγματοποιούνται βιοχημικές μελέτες αίματος και αρθρικού υγρού.

θεραπευτική αγωγή

Για να αντιμετωπίσετε την αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου, είναι απαραίτητο να επιλέξετε μια συνδυαστική θεραπεία.

Γενικές συστάσεις για την καθημερινή ζωή και τη διατροφή

Στο αρχικό στάδιο της παθολογίας, ο γιατρός συμβουλεύει να προσαρμόσει τον τρόπο ζωής. Αυτό θα βοηθήσει να σταματήσει ο πόνος και να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου. Σε αυτό το στάδιο, συνήθως αρκεί να διορθώσετε τον τρόπο ζωής και να ακολουθήσετε μια ειδική δίαιτα.

Ο γιατρός συνιστά στον ασθενή ειδικές σωματικές ασκήσεις. Εξίσου σημαντική είναι και η διόρθωση της δίαιτας. Εάν είστε υπέρβαροι, πρέπει οπωσδήποτε να χάσετε βάρος. Η αρθροπάθεια δεν μπορεί να εξαλειφθεί αυξάνοντας το φορτίο στην άρθρωση.

Η βάση της διατροφής πρέπει να είναι τα ψάρια. Μπορείτε επίσης να φάτε άπαχο κρέας, όσπρια, πράσινα λαχανικά και χοντρό ψωμί. Ταυτόχρονα, συνιστάται η εγκατάλειψη των τηγανητών και των φαστ φουντ. Πρέπει να τρώτε κλασματικά, σε μικρές μερίδες.

Συντηρητική θεραπεία

Η ιατρική θεραπεία στοχεύει στην επίλυση τέτοιων προβλημάτων:

• ανακούφιση από τον πόνο;
• ομαλοποίηση της διατροφής των ιστών.
• διέγερση της διαδικασίας αναγέννησης.
• βελτιωμένη κυκλοφορία του αίματος?
• μείωση της πίεσης στις κατεστραμμένες περιοχές.
• Διεύρυνση του αρθρικού χώρου.

Για να λύσετε αυτά τα προβλήματα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες κατηγορίες φαρμάκων:

1. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αυτά τα φάρμακα μειώνουν τον πόνο και τη φλεγμονή. Ωστόσο, δεν είναι σε θέση να επιδιορθώσουν τον προσβεβλημένο χόνδρο.
2. χονδροπροστατευτικά. Παρέχουν θρεπτικά συστατικά στους ιστούς και σταματούν την καταστροφή των αρθρώσεων, κάτι που βοηθά στην αποκατάσταση των λειτουργιών τους.
3. μυοχαλαρωτικά. Με τη βοήθεια τέτοιων κεφαλαίων, είναι δυνατό να εξαλειφθούν οι μυϊκοί σπασμοί και να ομαλοποιηθεί η ροή του αίματος στους ιστούς.
4. κρέμες και αλοιφές. Τέτοια κεφάλαια ενεργοποιούν τη ροή του αίματος και εξαλείφουν τους σπασμούς.
5. στεροειδή. Αυτά τα φάρμακα εγχέονται στην κοιλότητα της άρθρωσης. Χάρη σε αυτό, είναι δυνατό να αντιμετωπίσετε την έξαρση της νόσου και να απαλλαγείτε από έντονο πόνο.
6. αγγειοδιασταλτικά. Συμβάλλουν στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων στις αρθρώσεις και παρέχουν στους ιστούς χρήσιμες ουσίες.

Λαϊκά και εναλλακτικά μέσα

Εκτός από την τυπική θεραπεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα ακόλουθα εργαλεία:

1. Βάμματα και αφεψήματα για εσωτερική χρήση. Η βάση τέτοιων κεφαλαίων μπορεί να είναι λεμόνια, μούμιες, μέλι, φαρμακευτικά φυτά.
2. Αλοιφές από φυσικά συστατικά. Για την παρασκευή τους, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λάδι ευκαλύπτου, αλόη, φελαντίνη.
3. μπάνια και κομπρέσες. Για να σταματήσουν τα συμπτώματα της αρθροπάθειας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κομπρέσες με βάση τα φύλλα λάχανου και λουτρά με αγκινάρα Ιερουσαλήμ.

φυσικοθεραπεία

Στο στάδιο της ύφεσης, η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται ενεργά:

1. Θεραπεία κρουστικών κυμάτων - σε αυτή την περίπτωση, το σώμα επηρεάζεται από ηχητικά κύματα που φέρνουν τη ροή του αίματος στην επιθυμητή περιοχή. Αυτό βελτιώνει τη διαδικασία αναγέννησης του χορίου και διεγείρει τις μεταβολικές διεργασίες.
2. Μυοδιέγερση - βοηθά στην αποκατάσταση της λειτουργίας του μυϊκού ιστού, που εξασθενεί λόγω της αναγκαστικής μείωσης της κινητικής δραστηριότητας.
3. Φωνοφόρηση - υπό την επίδραση μιας ειδικής συσκευής, ένα ειδικό φάρμακο με τη μορφή αλοιφής ή κρέμας εγχέεται στην πληγείσα περιοχή.
4. Οζονοθεραπεία - ανακουφίζει από την ενόχληση και ενεργοποιεί το σχηματισμό χόνδρου. Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μέσω της επίδρασης της σύνθεσης όζοντος-οξυγόνου.

χειρουργικές μεθόδους

Με την αναποτελεσματικότητα της συντηρητικής θεραπείας, συνταγογραφούνται χειρουργικές παρεμβάσεις:

1. Παρακέντηση - είναι η άντληση περίσσειας υγρού από την άρθρωση. Χάρη σε αυτό, είναι δυνατό να σταματήσετε τον πόνο και να ομαλοποιήσετε τη σωματική δραστηριότητα.
2. Αρθροσκοπικός καθαρισμός - περιλαμβάνει τον καθαρισμό της εσωτερικής επιφάνειας της άρθρωσης από χόνδρινα στοιχεία και το πλύσιμο της κοιλότητας με ειδικό διάλυμα.
3. Περιαρθρική οστεοτομία - είναι ένα τεχνητό κάταγμα του μηριαίου οστού. Μετά από αυτό, συναρμολογείται σε διαφορετική γωνία, η οποία ελαχιστοποιεί την πίεση στην άρθρωση.
4. Ενδοπροσθετική – αντικαθίσταται ολόκληρη η άρθρωση με πρόθεση.

Είναι αδύνατο να αποκατασταθεί ο ιστός χόνδρου σε μια άρθρωση που έχει υποστεί βλάβη από οστεοαρθρίτιδα χωρίς προσθετική χειρουργική επέμβαση, αλλά με τη σωστή προσέγγιση στη θεραπεία, τη συμμόρφωση με όλες τις ιατρικές συνταγές, τη διατήρηση του σωστού τρόπου ζωής, τη διεξαγωγή θεραπευτικών ασκήσεων, τακτικά μαθήματα μασάζ, τη λήψη βιταμινών και τη σωστή διατροφή . Μπορούν να σταματήσουν τη διαδικασία της βλάβης και της καταστροφής των αρθρώσεων του χόνδρου και του ισχίου.

ορθοπεδικά είδη

Ένα μπαστούνι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση της άρθρωσης του ισχίου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται σε ένα άτομο να χρησιμοποιεί πατερίτσες.

Πολύ συχνά, τα άτομα με αυτή τη διάγνωση συνιστάται να φορούν έναν μαλακό επίδεσμο. Η χρήση μιας ορθογραφίας βοηθά στην ανακούφιση της πάσχουσας περιοχής, την προστατεύει από εξαρθρήματα και μειώνει τη φυσική δραστηριότητα.

υπάρχοντα

Στην πιο δύσκολη κατάσταση, ένα άτομο γίνεται ανάπηρο, χάνει εντελώς την ικανότητα εργασίας του και δεν μπορεί να οδηγήσει έναν ενεργό τρόπο ζωής. Αυτή η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη για τους ηλικιωμένους. Εάν δεν βοηθήσετε ένα άτομο, το προσδόκιμο ζωής του θα μειωθεί σημαντικά.

πρόβλεψη

Η παθολογία έχει ευνοϊκή πρόγνωση ζωής. Επιπλέον, η ασθένεια συνήθως αναπτύσσεται αργά. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει κίνδυνος απειλητικής για τη ζωή άσηπτης μηριαίας νέκρωσης.

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου είναι μια σοβαρή παθολογία που μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απώλεια της κινητικής δραστηριότητας. Για να αποφύγετε αυτό, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εγκαίρως και να ακολουθήσετε αυστηρά τις συστάσεις του.